Hard Land is het eerste boek van Benedict Wells dat ik las en ik vind zijn schrijfstijl heel prettig. Dit verhaal is filmisch geschreven en ik kreeg het gevoel alsof ik een rol had in die film en bij de vriendenclub hoorde. Vanaf het moment dat ik begon met lezen wilde ik niet meer stoppen. Gelukkig had ik het boek mee op kerstvakantie naar Spanje en alle tijd om lekker in het verhaal te blijven hangen.
Door de manier waarop hij de omgeving omschrijft, de kleding, de muziek en de filmkeuzes waande ik me echt weer even in 1985 en herbeleefde ik mijn jongere jaren. Het deed me denken aan de film The Breakfast Club.
Waar gaat het verhaal over?
De roman is een coming of age verhaal over de vijftienjarige Sam. Zijn moeder is ernstig ziek, zijn vader is werkeloos en weet zich geen raad met de situatie of met Sam. Zijn zus woont niet meer thuis en zijn beste vriend is verhuisd. Hij probeert de deprimerende thuissituatie te ontvluchten en neemt een vakantiebaantje in een oude bioscoop. Het wordt een zomer om niet te vergeten, hij heeft het gevoel dat hij weer leeft. Sam maakt vrienden en voelt zich niet meer de buitenstaander. Hij wordt verliefd op de beeldschone Kristie en de hormonen gieren door zijn lichaam. Als zijn moeder overlijdt komt er een einde aan de mooie zomer en wordt Sam gedwongen volwassen te worden.
‘Je moeder wordt niet meer levend.’ Hij zuchtte. ‘En ik vrees dat rouw een reis zonder doel en zonder eind is.’
~ De inspecteur
Waarom ik het een mooi boek vind?
In de eerste plaats denk ik dat iedereen iets van zichzelf zal herkennen in dit verhaal. Het gaat over armoede, ongelijkheid, verlies, liefde en hoe het verleden je vormt.
Voor mij kwam het echter heel dichtbij. Naast het herbeleven van de jaren tachtig voelde ik me verbonden met Sam. Ook mijn moeder is overleden aan kanker en ik herkende zijn worsteling met haar ziekte en overlijden.
Waarom doen mensen dat eigenlijk?’ vroeg ik. ‘Waarom voel je je na iemands dood zo vaak schuldig, ook al weet dat dat nergens op slaat?’
~ Sam
Deze zinnen raakten me. Waarom is dat schuldgevoel er eigenlijk, en wat maakt het zo lastig dat gevoel weer kwijt te raken?
Conclusie
Dit boek raakt zware onderwerpen en toch voelt het licht. De veranderende gezinsdynamiek, de hoop, de verliefdheid en de voorbijgaande jeugd in de jaren tachtig maakt dit een meeslepend en ontroerend verhaal.
Meer boeken van Wells: Becks laatste zomer en Het einde van de eenzaamheid.
Ze staan op mijn lijstje! Heel eerlijk gezegd, nu ik dit geschreven heb ik zin om het verhaal nog een keer lezen.
Liefs,
Marcia
Marcia Schrijft 